Η οικογενειακή θεραπεία αποτελεί μια μορφή ψυχοθεραπείας που στόχο έχει την κατανόηση και αντιμετώπιση των συμπεριφορων όλων των μελών της οικογένειας. Στην οικογένεια τα μέλη επηρεάζουν το ένα τα άλλα και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Η οικογενειακή θεραπεία μπορεί να παρέμβει είτε σε ολόκληρη την οικογένεια, είτε σε ένα μέλος της με στόχο την ισορροπία και την επίλυση των προβλημάτων. Η οικογένεια αποτελεί μια ολότητα, ένα ζωντανό οργανισμό που αναπτύσσεται συνεχώς. Στο πλαίσιο αυτό, η ισορροπία εναλλάσσεται με την ανισορροπία, ενώ εμφανίζονται αλλαγές και κρίσεις, που μπορεί να διαφέρουν ως προς την ένταση τη διάρκεια και το πρόσωπο που μπορεί να εκφράζονται. Η γέννηση ενός παιδιού ή η απώλεια της εργασίας αποτελούν παραδείγματα μεταβατικών περιόδων, που μπορεί να προκαλέσουν συναισθήματα άγχους και αγωνίας, αλλά να αποτελέσουν και μια ευκαιρία για εξέλιξη. Συχνά, σε αυτή την πορεία, παρουσιάζονται εμπόδια ή και αδιέξοδα. Στόχος της οικογενειακής θεραπείας είναι το άτομο και η οικογένεια να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά, μέσω μιας νέας οδού και με το μικρότερο δυνατό κόστος. Η λειτουργικότητα και η εξισορρόπηση του ατόμου ή όλης της οικογένειας επιτυγχάνεται, μαθαίνοντας στο άτομο να σχετίζεται έχοντας βαθύτερη αυτοεπίγνωση των αναγκών του και κάνοντας συνειδητά επιλογές που θα εξελίξουν τον ίδιο αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις του.

Ο θεραπευτής γίνεται μέλος του συστήματος της οικογένειας βοηθώντας τα άτομα να βρουν νέους και πιο λειτουργικούς τρόπους που θα ενισχύσουν την εσωτερική ισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά και στη σχέση με τον εαυτό τους. Στο ξεκίνημα της συγκεκριμένης θεραπευτικής προσέγγισης, απαραίτητο θεωρείται να παρευρίσκονται όλα τα μέλη της οικογένειας. Ωστόσο η συμμετοχή όλων των μελών στη θεραπεία δεν αποτελεί προϋπόθεση και μπορούν να παρευρίσκονται όσα μέλη της οικογένειας θεωρούν ότι μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν.